* * * 

خورشید مرده بود و هیچکس نمی دانست

که نام آن کبوتر غمگین

* * *

روسپی های پاکدامن را به خاطر پاکدامنان هرزه از شهر می رانند

* * *

من نسلی متفاوتم که از امروز گرگ را به حراست گوسفندان گماشته ام

و کرکسها را به جای کبوتران

به آسمان پرواز داده ام...

که نسل من همیشه تشنه بود نه چشمه !!!!

* * *

با هیچکس به کشتن من مشورت مکن!!

ترسم خدا نکرده پشیمان کند تو را

* * *

ای برونت پر سکوت و سینه ات آکنده از فریاد

از چه اینسان لب فرو بستی و اندر خویشتن هستی

گرچه دردت هست

لحظه ای بگشا لبت را

هرچه باداباد...

* * *

دلگرمی روزهای سردم نشدی

شادابی رنگ و روی زردم نشدی

صد بار تو را صدا زدم با دل تنگ

ای عشق تو هم چاره ی دردم نشدی

* * *

اگر مرا و تو را زندگی بهم نرساند،

همین نیاز که با هم شریک درد و غمیم

برای بودن ما افتخار آمیز است

* * *

...درسته کوه دردی

درسته خیلی دوری

درسته عادت تو

فقط شده صبوری

درسته سهمت اینبار

از فاصله زیاده

درسته گم شدی باز

تو گرگ و میش جاده

تو مثل من شکستی

سنت عاشقی رو

خوب می دونم سهم من

فاصله میشه از تو...

* * *

* اگر یک شاخه از تنهایی من بر زمین افتد

بپوشاند زمین را

جنگل خاموش تنهایی *

* * *

تا با توام

بیشتر از همه ام

تا با خودم کمتر از همه ! ! !

* * *